آنالیز سیتوتوکسیکولوژیک اگزوپلی ساکارید زانتان حاصل از کشت باکتری xanthomonas campestris

زانتان یک پلی ساکارید طبیعی است و از مهم ترین بیوپلیمرهای صنعتی به شمار می آید. این پلیمر از طریق فرمانتاسیون محیط مغذی توسط باکتری های جنس xanthomonas تولید می شود. صمغ زانتان به علت خصوصیات رئولوژیک ویژه خود به صورت گسترده در صنایع گوناگون اعم از دارویی، بهداشتی آرایشی و غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیبات بیولوژیکی حاصل از متابولیت های باکتری های گرم منفی شامل مقدار قابل توجهی لیپوپلی ساکارید هستند و لازم است برای کاربرد آن ها به خصوص در مصارف دارویی از ترکیب جدا و حذف گردد. در این مطالعه زانتان با استفاده از سویه ای ازx. campestris نگهداری شده در آزمایشگاه ملی میکروبیولوژی دانشگاه الزهرا(س) تولید گردید. کارایی تولید به مقدار g/l 2/0?46/11 حاصل گردید و ویسکوزیته مایع تخمیر cp 4?1369 ثبت شد. تیمار آنزیمی به همراه رسوب دهی با الکل، روش دو فازی مایع با استفاده از تریتون x114 و استفاده از پلیمر پلی استیرن دی وینیل بنزن (pdb) روش های تخلیص به کار برده شده در این تحقیق برای حذف مواد سیتوتوکسیک از زانتان بود. به منظور ارزیابی اثرات سیتوتوکسیک نمونه های زانتان بر تکثیر سلول های hepg2 تست mtt ((3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide انجام شد و مقدار تولید نیتریک اکساید در سلول ماکروفاژ موش مورد سنجش واقع شد. به علاوه میزان اندوتوکسین (lps) در نمونه ها با استفاده از کیت تست lal مورد بررسی قرار گرفت. بررسی های سیتوتوکسیک و تست lal نشان دادند تخلیص زانتان با استفاده از روش تیمار آنزیمی سبب حذف ناخالصی ها و اندوتوکسین شده است. علاوه بر این، نتایج نشان داد که روش استفاده از تریتون x114 برای حذف اندوتوکسین موثر می باشد به طوری که نتیجه سنجش اندوتوکسین برای این تیمار، در تمام غلظت های محلول زانتان کمتر از eu/ml 125/0 شد. کاربرد پلیمر pdb اثر قابل توجهی در حذف بقایای تریتون نداشت در حالیکه با استفاده از رسوب دهی با الکل تریتون از محلول زانتان حذف شد و اثر کشندگی تریتون در غلظت 1/0% محلول زانتان بر سلول های hepg2 برطرف گردید. مقدار نیتریک اکساید در غلظت های 001/0 و 0001/0% زانتان تخلیص شده با پلیمر pdb به مقدار طبیعی نزدیک بود. لذا، اگرچه این پلیمر pdb به تنهایی مقدار اندوتوکسین در محلول های زانتان را تا اندازه ای کاهش داد، اما اثر سوء بر تکثیر سلول hepg2 حتی در غلظت پایین محلول زانتان داشت.